Moments of Light

Toiletpaper, you say?

Moments of Shame Lucifers

Mijn zus heeft een jaar in Amerika gestudeerd. Toen ik haar daar opzocht, ontmoette ik Ben op een feestje. Een knappe, grote, gespierde zwemmer met blonde krullen.

We weken niet van elkaars zijde en toen het feest afgelopen was, klommen we door een raampje van het zwembad voor een nachtelijke duik. We eindigden in zijn dorm room ‘The Cape of Love’. We praatten de nacht vol en verdronken in elkaars ogen.

Ik hoopte dat de nacht nooit eindigen zou.

Na 48 uur dag en nacht samenzijn op de campus, namen we afscheid en wisselden we e-mailadressen uit.

Jaren gingen voorbij, studies werden afgerond, maar we hielden contact. En toen kwam het verlossende mailtje dat hij me wilde bezoeken in Amsterdam.

Blinde paniek. Ik zou hem weer zien.

Het is inmiddels 11 jaar later en de dag is aangebroken. 

Als ik hem opwacht, voel ik mijn benen trillen in de ontvangsthal van Schiphol. Ik ben doodsbang dat ik er niet meer op kan staan en er doorheen zak, als twee geknakte satéprikkers.

Hij blijkt net zo zenuwachtig te zijn als ik. Op het moment dat hij mij ziet, wordt zijn hoofd vuurrood.

We geven elkaar een omhelzing. Onwennig.

Een taxi rijdt ons naar mijn huis in Amsterdam; een krakkemikkig kamertje op 3 hoog achter op de grachten. Het pand dateert uit 1850 en piept en kraakt bij elke zucht. De open ruimte van 25 vierkante meter is gevuld met een klein keukentje, een bed en een bank.

Alleen de badkamer is afgesloten. Nou ja, afgesloten… de deur kan niet dicht maar door het gordijntje van de douche zie je elkaar nét niet.

Eenmaal binnen vraagt Ben waar de WC is.

Pardon? Ik hoop toch niet dat hij nu…

Ik wijs naar de plek van het slappe gordijntje. Ik probeer hem wat privacy te geven, maar na drie passen naar achteren stuit ik op een muur.

Als hij klaar is, hoor ik een stem om het hoekje. "Ehm… Anna, where is the toilet paper?"

"Toiletpaper, you say? Right!"

Fuck, shit, vergeten te kopen.

Ik kijk mijn keukentje rond en zie een stapeltje koffiefilters.

Er zit niets anders op.

Ik wurm me door de deur en geur van de badkamer en overhandig hem het bruine schuurpapiertje.

Van romantiek is het niet meer gekomen.

 

Don't leave me hanging...

Ik ben niet de enige met genante verhalen, toch?
Deel je de jouwe met mij? En mogen wij die delen op onze Instagram (anoniem, no worries). De 5 leukste inzendingen, krijgen de 'Moments of Shame' cadeau. 

Winnaars krijgen voor 30 april bericht. 

Nederlands